ေႏြဦးကာလ ျမဴထေသာအခါ (ထန္းသမားဘြဲ႕တ်ာခ်င္း)

ေႏြဦးကာလ ျမဴထေသာခါ၊
ရင္းေထာင္ရင္းဆြဲ ေဆာင္ၿမဲအိုးလြယ္ကာ၊
ဓားႏွီးထက္စြာ ခါးမွာခ်ပ္လ်က္၊
ထန္းပြင့္ထန္းခိုင္ ရႊန္းၿမိဳင္ၿမိဳင္၊
ကလိုင္သာလြယ္လို႔ တက္သည္ႏွင့္ေလး။

ထန္းပင္ထန္းလက္ ထန္းရြက္ကယ္ေဝေဝ၊
စင္ေအာင္ခုတ္ထစ္ ႏုမ်စ္ကယ္ထန္းဦးေရ၊
မယားငယ္ေဆြ ထန္းေရသိမ္းဆည္း၊
သားေျမးဟစ္ေၾကာ္ ေခြးဝက္ကယ္ေခၚ၊
ထန္းေလွ်ာ္သာယုန္ပိုက္စည္းငယ္ႏွင့္ေလး။

ေခၚသံရိုက္ဟည္း လူလည္းေၾကာ္ျငာ၊
ေခြးဟစ္လူဟစ္ ခတ္ပစ္ကယ္ေျခာက္ေသာခါ၊
ပုတက္ယုန္ခါ ေတာမွာရွိၾက၊
ငံုးၾကက္ကယ္ဖြတ္ေႁမြ ဝံပုေလြ၊
မေနထြက္လာၾကသည္တည့္ေလး။

ဝမ္းသာအားရ မယားကတစ္သြယ္၊
ဟင္းရြက္ဆိုးေကာင္း၊ ေသာင္းေျပာင္းေရာ၍လြယ္၊
လင္ကတစ္သြယ္ ယုန္ငယ္ကစ၊
ေတာသတၱဝါ ေတြ႕တိုင္းကိုသာ၊
အိတ္မွာသာယူ၍ခ်သည္ႏွင့္ေလး။

သို႔ႏွင့္ေရာက္က ခဏေအာင့္လွ်င္၊
တံစို႔ထက္ႏွင့္ ထန္းလ်က္ဖိုမွာကင္၊
ဟင္းအိုးဆူလွ်င္ အကင္ခပ္ၿပီး၊
အိုးကင္းႏွင့္ေလွာ္ ေရႏွင့္ေၾကာ္၊
မိုးေမွ်ာ္ငရုတ္သီးငယ္ႏွင့္ေလး။

ႏွီးေဒါင္းလန္းႀကီး ခူးၿပီးေသာခါ၊
သမီးႏွင့္သား မ်ားလို႔မဝင္သာ၊
ဒူးတစ္ဖက္ဟာ တြန္းကာဖယ္လ်က္၊
သူ႕ထက္ငါေလ စားေတာ့မည္ေစ၊
စေပသာလွအုန္းခြက္ကယ္ႏွင့္ေလး။

ငံု႔လ်က္ကိုယ္စီသာ ဆုပ္ကာေလြးေတာ့သည္။
ၿပီးလွ်င္ေရမရွာ ေခြးသာေကြ်းေတာ့သည္။

၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ