ကိုးမ်က္ေရာင္ေဝ၊
သီဟေဘြျမင့္မွာလ၊
ျဖဴ႐ွစ္ဆိုင္ဘြင့္ပါလို႔ ေနာင္ႏွင့္စံ၊
ျဗဟၼာသဟံ၊
ေအာင္သံၫႊန္းတယ္၊
သြန္း… တူဆက္ခံ။
အို… ႐ႈမအားႏိုင္ဘု တပါးဟန္၊
သနားေတာ္ပိုရန္ေကာ့၊
ဖန္ဖန္ဆင္ကုံး၊
ဆယ္သေခၤ် ဆုံးေစေတာ့၊
ဘုန္းတေမ၊
ေအာင္ပန္းဘိေသ၊
ေနႏြယ္နတ္ကယ္၊
မ်ဳိးဥကၠ႒္ေဆြ။
သည္လွတပါးျပင္ျဖင့္၊
ျခားမေသြ၊
နာကုမၼာလာေစေတာ့၊
ေသြေပါင္ဘယ္နဲ၊
ကမၻာတိုင္ခြဲပါဘု၊
ၿမဲႏွစ္ကိုယ္၊
ေနာင္ငဲ့ေမတၱာ၊
ဂဂၤါသဲလို၊
ကဲဆထက္ပို၊
ယုံစမ္းေတာ္မူပါေတာ့၊
နန္းပင္ကိုယ္၊
မွန္သစၥာဆိုမယ္ပ၊
ၿငိမ္မျပယ္ဘူး၊
ေနာင္မဂၢမႉးမယ္လို႔၊
ဆုထူးဆင္၊
မရသဥ္မွန္ေစေတာ့၊
ေနာင္တဉာဏ္ဆန္းေပါင္၊
နန္းညာငဲ့ျပင္။
သည္ေဆြလိုၿမဲပါစ၊
စြဲစိတ္တြင္
ျမျခဴးၾကာေညာင္ ငသဥ္ျမင့္၊
သဇင္စက္အုံး၊
ႏြဲ႕ႏိုင္ဆုံးငယ္ကဘုန္းႏွင့္႐ြယ္၊
သစၥာေတာ္ေသြဖီလို႔၊
မတည္ၾကည္ဆိုးရန္၊
စိုးပူမႈႂကြယ္။
ပန္းစုံသင္းတဲ့၊
ခင္းစက္လယ္၊
ႏွစ္နားၾကည္ဘြယ္ႏွင့္ စပါယ္ခ်ဳိခြန္း၊
တကယ္ၫႊန္းပါမွ၊
ကြ်မ္းသလိုေဆြ၊
ပတၱျမားေဝဘူငဲ့၊
စံတဆူထူးကို၊
မႉးညာျမင့္ေန။
ဆြယ္ဘက္ရန္႐ွားပါငဲ့၊
တပါးေမ၊
ေတာ္ေလးဝင္ညာမေဟသုိ႔၊
ေနာင္ေသြေပါင္ဘဲ၊
ယဥ္ဟန္ေတာ္ကဲပါဘိ၊
လွနဲစုံ၊
ျဖဴရိပ္ကယ္ၾကာ ငသဥ္ေညာင္က၊
ေတာင္ေဆာင္ေဘြေခါင္ညာေနနတ္ကိုေလး၊
အားသတ္လို႔ပုံ။
0 မွတ္ခ်က္ :
Post a Comment