အမ်ိဳးသားျပတိုက္

မထင္မွတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားျပတိုက္ကုိ ေရာက္ျဖစ္သြားတယ္၊ အရင္တုန္းကေတာ႔ အရုပ္ႀကီး (၃)ရုပ္ကုိ ေတြ႕ေတာ႔ ေနတာပဲ။ ဘာမွေတာ႔ စိတ္၀င္တစားမရွိခဲ႔ပါဘူး။ ကုိထက္ကေတာ႔ အဲဒီကုိသြားခ်င္တယ္လို႔ တစ္ခါက ေျပာဖူးပါ တယ္၊ စိတ္မ၀င္စားဘူးလို႔သာ ျပန္ေျဖျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ျပတုိက္ကုိေရာက္ေတာ႔ ကုိးနာရီ...၊ ဆယ္နာရီမွ ျပတိုက္က ဖြင့္မွာ၊ ဒါနဲ႔ တစ္နာရီေလာက္ ထိုင္ေစာင့္လိုက္ရတယ္။ 

ဒီလိုနဲ႔ ဆယ္နာရီေရာက္ေတာ႔ ၀င္လို႔ရသြားပါတယ္၊ ပါလာတဲ႔ပစၥည္းေတြကုိေတာ႔ ထားခဲ႔ရပါတယ္။ ျပတိုက္တြင္း ကို ကင္မရာယူခြင့္၊ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္ မေပးပါ။ သိပ္ေတာ႔ကိစၥမရွိပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း စိတ္၀င္တစားသိပ္မရွိတာ မို႔ မွတ္စုစာအုပ္ေတာင္ ပါမလာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ အထဲေရာက္မွပဲ ကၽြန္ေတာ္ မွားသြားၿပီလို႔ သိလုိက္ပါေတာ႔တယ္။ အဲဒီ ေလာက္ထိ စံုလင္လိမ္႔မယ္လို႔ ထင္မထားမိ၊ ဒါေပမယ္႔ ျပန္လည္ျပဳျပင္ျခင္းေတာ႔ ေတာ္ေတာ္နည္းပံုပါပဲ။ ေနာက္ တစ္ခု စိတ္မေကာင္းတာက ဒီေလာက္စံုလင္ေအာင္ ေငြသန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္အက်ခံထားတဲ႔ ျပတိုက္ႀကီးမွာ လာၾကည့္တဲ႔သူ အေရအတြက္က ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။ ျပတိုက္ထဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း... ေတြ႕ရတာက ေတာ႔ ႏိုင္ငံျခားသားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရယ္ေတာ႔လည္း ရယ္ရပါတယ္၊ တကယ္လို႔ သူတို႔ကမ်ား (ျမန္မာစကား တတ္ၿပီး) တစ္ခုခုလာေမးခဲ႔ရင္... ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုမွ ျပန္ေျဖႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အဲဒါနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး... စဥ္းစားမိတာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ကိုယ္႔ကုိယ္ကုိယ္ "ျမန္မာ"လို႔ ေျပာေနၾကေပမယ္႔ ကုိယ္႔လူမ်ိဳးအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္သိၿပီလဲ...၊ ကုိယ္႔ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္နားလည္ၾကၿပီလဲ။ သိတယ္/နားလည္တယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒါေတြျဖစ္လာဖို႔ ဘယ္လိုေတြ လုပ္ခဲ႔ၾကရလဲ....။ သိေတာ႔သိထားသင့္ ပါတယ္။ သိကုိသိရမယ္လို႔ေတာ႔ မေျပာခ်င္ပါ....၊ စား၀တ္ေနေရးကုိ မနည္းအဆင္ေျပေအာင္ ရုန္းကန္ေနရတဲ႔ ေခတ္ႀကီးထဲ မသိၾကတာကုိလည္း အျပစ္ေျပာလို႔ရမည္မထင္..?(ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကုိယ္ေတာ႔ သိထားတာ ေကာင္းပါတယ္။)

တစ္ခါက..."ေန႔အိပ္မက္" ရဲ႕ ပုိစ္႔တစ္ခုမွာ ျမန္မာစကားအေၾကာင္းကုိ ေဆြးေႏြးခဲ႔ဖူးပါတယ္၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ကိုယ္႔မိခင္ဘာသာစကားကုိ မကၽြမ္းက်င္ဘဲ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းေနၾကတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ေၾကာင္း ၀င္ေျပာခဲ႔မိ ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ျမန္မာဘာသာစကားဟာ ဖြာတယ္ဆိုၿပီး ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္၊ ျမန္မာဘာသာစကား ဟာ လံုး၀ မဖြာဘူးလို႔ပဲ ယူဆမိပါတယ္။ က်စ္လစ္တယ္၊ အေသးစိတ္ အေခၚအေ၀ၚေတြ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒါေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔က မသိၾကေတာ႔တာ၊ မသံုးတတ္ၾကေတာ႔တာပါ။ ဒီေအာက္မွာ... ျမန္မာအခ်ိန္ကာလ၊ ျမန္မာအျခင္အတြယ္၊ ျမန္မာအတိုင္းအတာတုိ႔ကုိ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား အေသးစိတ္လဲ... က်စ္လစ္လဲ... ဆိုတာ ေတြ႕ရပါလိမ္႔မယ္။

အတိုင္းအတာႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ဓာတ္ပုံ

အခ်ိန္ကာလ တြက္ခ်က္ပုံ

အျခင္အတြယ္ တြက္ခ်က္ပုံ

 တာ (၆၄၀၀) (၁၂ မိုင္ ၅ဖာလံု ၈ သံႀကိဳး ၄ ကိုက္) ရွိေသာ အကြာအေ၀း [ယုဒသန္၊ စာ - ၈၂၁](ရခိုင္ ရာဇ၀င္သစ္တြင္မူ တစ္ယူဇနာသည္ ၈မိုင္ခန္႔ ကြာေ၀းသည္ဟု ေဖာ္ျပ၏။ [ရခိုင္ရာဇ၀င္သစ္၊ စာ - ၇၀]ကုိးခန္းပ်ိဳ႕ဋီကာ ကုိ ေရးသားျပဳစုေသာ ဦးေက်ာ္ထြန္း ကမူတစ္ယူဇနာသည္ အဂၤလိပ္မိုင္ ၉ မိုင္ တိတိ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ [ကုိးခန္း၊ စာ - ၂၂]

ဒါေလးေတြက... ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားလာတာေလး အနည္းငယ္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခား ျမန္မာစာနဲ႔ပတ္သက္ တာေတြ၊ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဆက္စပ္တာေတြ.... အားလံုး ျပည့္ျပည့္စံုစံုျပသထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ေနာက္... ကၽြန္ေတာ္က အညာသားဆိုေတာ႔ လွည္းယဥ္(ႏြားလွည္း)နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး.... မသိတာေတြကုိလည္း ေတြ႕ခဲ႔သိခဲ႔ရလို႔ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ဥပမာ- လွည္းဘီးအျဖစ္ အရင္က စပ္ဘီးေတြကုိ သံုးခဲ႔ၾကတယ္။ ေနာက္မွသာ အခုလို လွည္းဘီးေခြေတြဘာေတြ ျဖစ္လာတာပါ။ ပံုမွာ ၾကည့္လိုက္ပါ၊ ဒါက... ခုေခတ္ ႏြားလွည္းပံုေပါ့။

အရင္က ဒီလို... လွည္းဘီးေခြေတြ မလုပ္ႏိုင္ေသးေတာ႔ ပ်ဥ္းျပားအထူအမာသားႀကီးေတြကုိ စပ္ၿပီးမွ လွည္းဘီး လုပ္ရပါတယ္။ အဲဒီစပ္ဘီးႀကီးေတြက အၾကမ္းေတာ႔ခံမယ္ ထင္တယ္ဗ်၊ ဒါေပမယ္႔ ဗြက္နစ္ရင္... ေသခ်ာေပါက္ ျပန္ထြက္ဖို႔ လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္... စပ္ဘီးႀကီးေတြက ေလးေတာ႔ ႏြားေတြလည္း ပိုပင္ပမ္းလိမ္႔မယ္။

ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ျမန္မာ႔တူရိယာမ်ိဳးစံုကုိလည္း ျပသထားပါတယ္၊ ျမန္မာ႔ဆိုင္း၀ိုင္းကုိ ပံုစံငယ္ ေလးနဲ႔ ရွင္းျပထားတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ လံုး၀မသိတဲ႔သူေတာင္ အလြယ္တကူသေဘာေပါက္ႏိုင္တယ္။ ျမန္မာ႔ဆိုင္း၀ိုင္းတစ္ခုမွာ ဘာေတြပါလဲလို႔ ေျပာႏိုင္တဲ႔သူ.... ခုေခတ္မွာ ခပ္ရွားရွားပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ေတာသား ေတြေတာင္ ေသခ်ာမသိၾကေတာ႔ဘူး။ ျမန္မာဆိုင္း၀ိုင္းပံုေလးလည္း အသင့္ရွိေနတာနဲ႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္... (တင္ခ်င္ေနတာကေတာ႔ အညာခရီးသြားအက္ေဆး ကတည္းက...)

အင္း... တကယ္တမ္း လိုက္မွတ္မယ္ဆိုရင္ အကုန္မွတ္သားစရာေတြခ်ည္းပဲဗ်၊ ေနာက္ထပ္ တစ္ေခါက္ေလာက္ ထပ္သြားရဦးမယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ မွတ္စုစာအုပ္ေလးပါ ယူသြားရမယ္၊ ဒါမွ ခုလို ေတြ႕ရာစာရြက္ေပၚေရးမလာရမွာ...။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း အခ်ိန္ရရင္... တစ္ေခါက္ေလာက္ သြားေလ႔လာၾကည့္သင့္တယ္လို႔ လက္တို႔ပါရေစ....၊ မရရင္လည္း တစ္မ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ....။ 

Img source: "ေခတ္ေဟာင္းျမန္မာ႔သမိုင္း သုေတသနအဘိဓာန္" စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

တဆင့္ MY SOUL ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူသည္။